[airgaston]

Jeśli ktoś z nas jest miłośnikiem starszej motoryzacji to zapewne zna miesięcznik starej motoryzacji AUTOMOBILISTA.
W kwietniowym numerze 4/2014 (168) jest 8stronicowy artykuł o Suzuki Samurai. Co prawda główną gwiazdą jest SJ413 ALE CO TAM
Można się przyczepić do paru rzeczy ale trochę ciekawostek jest. Kto chce.... polecam

kawałek cytatów ze strony:
Suzuki Samurai - jak rower górski
W moim przypadku jego zakup był również działaniem dość spontanicznym, chociaż nie można powiedzieć, że nie przemyślanym. Z Suzuki Samurajem po raz pierwszy miałem bezpośredni kontakt, kiedy z rozpoczęciem w Polsce działalności firmy Suzuki Motor Poland w 1998 r. auta te razem z modelami Swift, a później Baleno, pojawiły się w salonach sprzedaży. Już wtedy samochód podobał mi się za to, że mimo swojej „maleńkości” w stosunku do innych japońskich terenówek jak Nissan Patrol, Toyota Land Cruiser czy Isuzu, wjeżdżał, a co najważniejsze wyjeżdżał i wydobywał się z największych opresji terenowych.

Miałem okazję doświadczyć tego podczas zorganizowanego przez SMP w okolicach Poznania spotkania użytkowników samochodów Suzuki 4x4. Pokonywanie przez nich dość trudnej terenowej trasy jeszcze bardziej przekonało mnie do Samuraja. Mimo że wtedy na co dzień jeździłem niezawodną pod względem technicznym wydłużoną Vitarą pierwszej serii, to wydawało mi się, że mniej komfortowy i spartański wręcz Samuraj bardziej nawiązuje do charakteru prawdziwych aut terenowych, np. Jeepa Willysa czy Gaza 67B!

Czas mijał i kiedy po latach, w 2002 r. zobaczyłem egzemplarz wystawiony do sprzedaży, serce zabiło mocniej. Samochód okazał się być oryginalnym japończykiem w wersji kabriolet z 1986 r., co oznacza, że w całości powstał w fabryce w Hamamatsu, a nie (z całym szacunkiem dla innych producentów) np. w Indiach czy Hiszpanii. Po drugie, jak wynikało z dokumentów, jego pierwszym właścicielem był Szwajcar dbający o samochód jak o własny zegarek. Wszystkie przeglądy wykonane były w tamtejszych, alpejskich, a więc znajdujących się na wysokim poziomie ASO i co można było zauważyć po braku jakichkolwiek śladów, auto również nie widziało alpejskich bezdroży, a zwłaszcza soli nieużywanej tam w celu „zimowego utrzymania przejezdności dróg”.

Skąd więc trafił mi się taki egzemplarz? Przypadek. Ktoś zamówił od osób sprowadzających używane auta ze Szwajcarii niewielki samochód terenowy dla żony. Kiedy jednak okazało się, że plandeka huczy podczas jazdy, maksymalna prędkość to ok.100 km/h, układ kierowniczy jest bez wspomagania i auto prawie wyrzuca kierowcę z fotela przy przejeżdżaniu przez osiedlowe progi zwalniające, pani zmieniła zdanie. Nie chciała już Samuraja.

I tak naprawdę jest. Krótki rozstaw osi, cztery wzdłużne resory piórowe i sztywna rama o przekroju przęsła wiaduktu kolejowego nieustannie dają o sobie znać. Samuraj nie jest sztywny i mało komfortowy... jest jak siodło uczepione do grzbietu cwałującego byka! Rozpędza się mniej więcej jak SS „Sołdek”* i taką też mniej więcej uzyskuje prędkość. Dlatego nie kupujcie go swoim żonom, którym wydaje się, że będą ładnie wyglądać w modnej terenówce!

Więcej - czytajcie w Automobiliście!

[Uh Lala]

Cytat:

Samuraj nie jest sztywny i mało komfortowy... jest jak siodło uczepione do grzbietu cwałującego byka!

Tak pięknie się zaczyna :D

A potem to..

Cytat:

Dlatego nie kupujcie go swoim żonom, którym wydaje się, że będą ładnie wyglądać w modnej terenówce!

I co począć...

[kurian]

mam skany tego artykułu, mam nadzieje że udało się zamieścić załącznik.

edit:
załącznik nie wchodzi do posta, próbuje z jakimś hostingiem.

edit2:
http://chomikuj.pl/uki_in...,3852378342.zip

[SamNaSamZSam]

załącznika brak, ale może na jakiś dropbox albo fileserver dało by radę wrzucić, choć to oczywiście nie do końca będzie zgodne z prawami autorskimi które oczywiście wszyscy szanujemy :D